Veda Balesi

Bu kitap, kocaları ve aileleri tarafından

katledilen binlerce kadına adanmıştır.

Veda Balesi'ni okurken, hikâyenin büyük bir kısmının “ya­şan­mış” olaylardan derlendiğini lütfen unutmayın. Kitabı bi­tirdikten sonra unutmamanız ge­re­ken tek şeyse, an­la­tı­lan hikâyenin binlerce kadın tarafından hâlâ yaşanıyor ol­ma­sı­dır. Hatta on binlercesinin…

 Gerçek en büyük kurgudan daha korkutucudur. Bu kitabı okuduğunuzda hissedeceğiniz duygu bu olacaktır.

“Birkaç dakika önce oyuncak bir bebekmiş gibi fırlatıldığı ve çarptıktan sonra yere yı­ğıl­dığı vestiyerin önünde yatıyordu. Ayak seslerinin artık du­yul­madığını fark edip gözlerini yavaşça araladı. Göğsüne ye­di­ği tekmeden sonra ağzına dolan kanı daha fazla tutamaya­rak zemine püskürttü. Hâlâ korku ve panik içindeydi. Sa­kin­leş­mek için kendini biraz daha zorladı. Onun, bu gece geri dön­meyeceğini, her şeyin en azından şimdilik bittiğini bili­yordu. Kırmızı ojeli ve çoğu az ön­ce­ki savruluşlarında kırılan tır­naklarını zeminden uzaklaştırdı. Aldığı yumruk darbeleri so­nucu balon gibi şişmiş gözlerine parmak uçlarıyla dokundu. Yüzüne değen düz, siyah saçlarını dü­zelt­meli miydi? Ya­nıt veremedi. Çoktan ortaya çıkması gereken ağ­lamanın, ne­den içinde sıkışıp kaldığına takılmıştı zihni. Par­mak­larını göz kapaklarından dudaklarına doğru indirdi. Bur­nun­dan sı­zan kan, günler önce kabuk tutmuş yarasından akan kan­la bir­leşiyordu. Ellerini zemine koyup sırtını vestiyere yaslamak için doğruldu. Acıyan bedenini geriye çekip yaslandı. Dü­şüncelerini, yaşadığı korkudan uzaklaştırmak için karşı du­varda duran, net olarak göremediği tabloya bakmaya başladı. Bir anda, yaşamını değiştirmek, özgürlüğünü geri al­mak için verdiği mücadelenin sonuna geldiğine karar verdi. Da­ha fazla sa­vaşmanın, kaçmanın bir anlamı yoktu. Tut­sak­lık zincirlerini na­sıl kıracağını, yeniden nasıl özgür olacağını çok uzun za­man­dır biliyordu…”

 Ölüm, bir yok oluş değil yeni bir doğuştur.

Ve her yeni doğuş, lekesiz bir özgürlüğü yanında getirir…

Hepsi gerçek… Bu kitapta anlatılan şiddet de imkânsızlıklar da çaresizlik de gerçek. Türkiye'nin her şehrinde, her yaştan, her eğitim düzeyinden yüz binlerce kadının yaşadığı o şiddet gerçek. Ve kadına yönelik şiddetin, erkeğin gücünü değil korkaklığının, güçsüzlüğünün, rezilliğinin bir göstergesi olduğu ilkokul sıralarında öğretilmedikçe devam edecek olan bir gerçek…